Ons laatste kindje.
Daar gaan we, met tas en al richting het ziekenhuis. Dit is onze laatste baby. Twee is voor ons perfect..
Ik neem afscheid van het zwanger zijn en ben daar helemaal oké mee. Ik vind het niet magisch en ik voel me niet prachtig. Ik vind het zwaar en mis mijn lichaam.
Wel geniet ik van het 24 uur per dag samen zijn met onze baby…
9 maanden ben ik niet alleen geweest en daarvan heb ik genoten.
We lopen de deuren door en ik besef...
Ik zal nooit weten hoe het is om natuurlijk te bevallen. Ik weet niet hoe het voelt om je kindje aan te nemen direct nadat het geboren is.
Ik rauw want ik had het mezelf gegund, maar het is ook oké zo. Ik heb een bewuste keuze gemaakt, want hoewel ik niet weet hoe het is om natuurlijk te bevallen weet ik goed wat weeën en persweeën zijn. Hoe het voelt om jezelf en een baby misschien wel te verliezen. Heb ik angst in de ogen van mijn man gezien.
En dus accepteer ik deze rauw en loop ik naar de kamer.
Over een paar uur pak ik mijn baby aan nadat een arts door meerdere lagen van mijn lichaam is gegaan om haar te halen.
Ik heb niet gefaald ik koos voor veiligheid en dat is helemaal oke.
~ Mayken Lenting
Reactie plaatsen
Reacties